Femke Wijma (31) komt uit Zoetermeer, is Finance Manager bij een bovenregionale kinderopvangorganisatie en volgt daarnaast een master Bedrijfskunde. Ook is ze moeder van een dochter (14) en zoon (3). Als voormalig tienermoeder heeft ze geknokt voor de toekomst van haar gezin. Haar harde werken heeft haar gebracht waar ze nu staat. Femke is een van de boegbeelden van de Tienermoeder van het Jaar-verkiezing. Met haar kennis en ervaring helpt ze jonge moeders op weg en veegt ze vooroordelen van tafel.

Femke: “Ik weet nog goed dat ik een bericht van Tara voorbij zag komen op LinkedIn waarin ze haar boek aankondigde. Haar levensverhaal raakte me. Voor het eerst herkende ik mij in het verhaal van iemand anders. Ik benaderde haar om dat te laten weten.” Uit het contact volgde de uitnodiging van Tara om mee te werken aan de Tienermoeder van het jaar-verkiezing. “Natuurlijk wilde ik dat. Sindsdien werken we met z’n vieren samen aan dit initiatief. In de samenwerking voel ik mij gesterkt in mijn verhaal. Het geeft mij kracht niet onzeker te zijn over mijn tienermoederschap. Een onzekerheid waarvan ik mij niet bewust was dat ik die nog bij me droeg, jaren na de geboorte van mijn dochter.”

Dromen en ambities

Van tienermoeders wordt vaak verwacht dat ze stoppen met studeren en hun leven lang geen carrière kunnen maken. “Toen ik net moeder was voelde ik mij schuldig om dromen en ambities te hebben terwijl ik een kind had. Moeders, hoe jong ook, moeten hierin niet geremd worden of zich geremd hoeven voelen. Ik geloof dat alle moeders dromen en ambities hebben. Het is belangrijk dat jonge meiden hierin worden aangemoedigd. Ik zie nu dat het prima samen gaat. Al jaren studeer ik deeltijd om daarnaast te kunnen blijven werken. Ik heb mijn hbo-opleiding Accountancy afgerond en volg nu een master Bedrijfskunde. Als je het goed inplant en jezelf niet schuldig voelt ontstaat er vanzelf ruimte om je dromen achterna te gaan. Je leven houdt niet op als je moeder bent.”

Community

“Op mijn nu wat oudere leeftijd krijg ik vooral lof van mijn omgeving, vroeger waren reacties vooral wantrouwend. Linksom of rechtsom, ik voel mij vaak anders. Door het team van Tienermoeder van het Jaar voel ik mij voor het eerst niet zo bijzonder. En dat is fijn. Ik ben nooit op zoek geweest naar ‘mijn’ plek, maar het geeft veel positieve power op te trekken met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Dat is ook precies wat we met de community willen bieden. Een plek waar meiden op een veilige manier in contact kunnen zijn en elkaar kunnen inspireren.”

Inspiratiebron

“Voor mijn dochter ben ik een belangrijke inspiratiebron. Ik zie dat dat haar helpt in hoe zij in het leven staat. Zo’n inspiratiebron had mij destijds ook kunnen helpen. Dat er iemand voor mij was die mij inspireerde, waarmee ik kon sparren en waarvan ik kon leren. Al lange tijd heb ik de behoefte mijn ervaring als tienermoeder in te zetten om andere jonge moeders vooruit te helpen, en toen kwam dit initiatief. Ik denk dat mijn ervaring waardevol is voor meiden die daar behoefte aan hebben.”

“De Tienermoeder van het Jaar-verkiezing is voor mij geslaagd als we een grote groep jonge moeders bereiken. Dat we ze kunnen aanmoedigen, positieve energie geven en kracht geven voor de toekomst. Dat we ze echt iets bieden dat het verschil maakt. En dat ze zich niet eenzaam of alleen voelen in hun zoektocht.”

Wat wil je anderen meegeven?

“Toen ik in het kader van onze campagne #wegmetdatstigma hulp vroeg aan mensen uit mijn netwerk om zich daarover uit te spreken, reageerden de meesten afhoudend. Het verbaast mij dat mensen uit mijn directe omgeving veel respect hebben voor mij en wat ik heb bereikt, maar dat ze zich niet publiekelijk willen uitspreken over tienermoederschap. Dat bevestigt voor mij het stigma. Alsof het een ziekte is waar je niet openlijk over spreekt. Dat raakt mij. Ik hoop dat mensen inzien dat ze juist een groot verschil maken als ze zich erover uitspreken. Dat een hele grote groep jonge moeders zich er door gesteund voelt. Dat is voor tienermoeder het duwtje in de rug om naar voren te stappen en te zeggen: Hier ben ik en ik vecht voor de toekomst, want ik ben het waard.”